De vrijheid van godsdienst en levensovertuiging is sterk verankerd in de Nederlandse (Grond)wetgeving. Deze vrijheid wordt regelmatig kritisch bevraagd in de Nederlandse pluriforme samenleving, als gevolg van secularisering, ontzuiling en maatschappelijke gebeurtenissen rond veiligheid, integratie, islam en weerbare democratie. Paul van Sasse van IJsselt toont in zijn oratie aan dat vooral deze gebeurtenissen zich via wetgeving vertalen in een aanhoudende druk op de vrijheid van godsdienst en levensovertuiging. Dat is kwetsbaar en kan anders in een democratische rechtsstaat.