Streamingdiensten hebben de manier waarop we muziek aanschaffen, luisteren en delen getransformeerd. Met onbeperkte toegang tot nummers en afspeellijsten, neigt de luisteraar naar korte fragmenten en skipgedrag. Heeft het consumentisme van de laatste decennia onze muziekbeleving eendimensionaal gemaakt? Zijn we uitsluitend nog oppervlakkige, ‘chillende’ kijkers en luisteraars? Zijn we niet meer in staat om te luisteren? Verloren we onze creativiteit en nieuwsgierigheid wat dat betreft? En hoe definitief is die ontwikkeling?